ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

               มาตรา 9 เมื่อมีกิจการอันใดซึ่งกฎหมายบังคับให้ทำเป็นหนังสือ บุคคลผู้จะต้องทำหนังสือไม่จำเป็นต้องเขียนเอง แต่หนังสือนั้นต้องลงลายมือชื่อของบุคคลนั้น

               ลายพิมพ์นิ้วมือ แกงได ตราประทับ หรือเครื่องหมายอื่นทำนองเช่นว่านั้นที่ทำลงในเอกสารแทนการลงลายมือชื่อ หากมีพยานลงลายมือชื่อรับรองไว้ด้วยสองคนแล้วให้ ถือเสมอกับลงลายมือชื่อ

               ความในวรรคสองไม่ใช้บังคับแก่การลงลายพิมพ์นิ้วมือ แกงได ตราประทับ หรือเครื่องหมายอื่นทำนองเช่นว่านั้น ซึ่งทำลงในเอกสารที่ทำต่อหน้าพนักงานเจ้าหน้าที่

 

คำอธิบาย

               มาตรา 9 วรรคหนึ่ง หมายถึง ลายมือที่เขียนด้วยตนเองเพียงอย่างเดียว

               สิ่งที่ใช้แทนลายมือชื่อ ได้แก่ ลายพิมพ์นิ้วมือ, แกงได, ตราประทับ, เครื่องหมายอื่น

               ลายพิมพ์นิ้วมือ หมายถึง รอยเป็นเส้นที่ฝ่ามือและนิ้ว รอยเป็นเส้นที่หัวแม่มือที่แตะหมึกแล้วกดไว้เป็นหลักฐาน

               แกงได หมายถึง รอยกากบาทหรือขีดเขียน

               ตราประทับ หมายถึง เครื่องหมายชนิดหนึ่ง

               เครื่องหมายอื่น หมายถึง สิ่งที่ทำขึ้นแสดงความ เช่น เครื่องหมายการค้า

               ฎีกาที่ 2417/2536 คำว่า บุคคลผู้ลงลายมือชื่อของตนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 900 วรรคแรก หมายถึง บุคคลธรรมดาที่เขียนลายมือชื่อด้วยตนเองหรือนิติบุคคล ตามกฎหมายที่ผู้แทนผู้มีอำนาจกระทำการแทนลงลายมือชื่อกระทำการแทน โดยจะลงชื่อสมมติหรือนามแฝงหรือชื่อเสียงที่ใช้ในทางการค้าซึ่งเป็นที่แน่นอนว่าหมายถึง บุคคลใด โดยมีเจตนาให้ลายมือชื่อที่ลงในตั๋วเงินเป็นชื่อของตน การที่จำเลยที่ 2 เขียนคำว่า แสงรุ่งเรือง ซึ่งเป็นชื่อร้านของจำเลยที่ 2 ลงด้านหลังเช็คพิพาททั้งสองฉบับ ถือได้ว่าจำเลยที่ 2 เป็นผู้ลงลายมือชื่อของตนในเช็คดังกล่าว