ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง

               มาตรา 84 การวินิจฉัยปัญหาข้อเท็จจริงในคดีใดจะต้องกระทำโดยอาศัยพยานหลักฐานในสำนวนคดีนั้น เว้นแต่

               (1) ข้อเท็จจริงซึ่งรู้กันอยู่ทั่วไป

               (2) ข้อเท็จจริงซึ่งไม่อาจโต้แย้งได้ หรือ

               (3) ข้อเท็จจริงที่คู่ความรับหรือถือว่ารับกันแล้วในศาล

 

หมายเหตุ

               พยานหลักฐานในสำนวนคดี คือพยานหลักฐานเกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่คู่ความโต้เถียงกัน และนำเข้าสู่สำนวนคดีตามกระบวนการอย่างถูกต้องตามกฎหมาย

               กระบวนการนำพยานหลักฐานเข้าสู่สำนวนคดี

               1. ป.วิ.พ.มาตรา 84, 84/1, 85 และ 86 วรรคหนึ่ง

               2. ป.วิ.มาตรา 86 วรรคสาม

               ฎีกาที่ 3924/2551 โจทก์ฟ้องกล่าวอ้างถึงสิทธิของตนตามสัญญาและได้แนบสัญญาการจัดการฉบับภาษาอังกฤษพร้อมคำแปลมาท้ายฟ้อง ทั้งตามบัญชีระบุพยานของโจทก์ก็อ้างเอกสารดังกล่าวทั้ง 2 ฉบับไว้ และเมื่อโจทก์นำสืบก็อ้างเอกสารดังกล่าวทั้ง 2 ฉบับ ซึ่งศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางได้หมายเอกสารไว้แล้วในส่วนของคำแปลโจทก์จัดให้มีการรับรองว่าแปลถูกต้องตรงกับสัญญา ดังนั้นสัญญาการจัดการฉบับภาษาอังกฤษและค่าแปลจึงเป็นพยานหลักฐานที่เข้าสู่สำนวนความโดยชอบ