ประมวลกฎหมายอาญา        

               มาตรา 1 ในประมวลกฎหมายนี้

                    (2) “ทางสาธารณะ” หมายความว่า ทางบกหรือทางน้ำสำหรับประชาชนใช้ในการจราจร และให้ หมายความรวมถึงทางรถไฟและทางรถรางที่มีรถเดิน สำหรับประชาชนโดยสารด้วย

 

หมายเหตุ

               ทางบกหรือทางน้ำสำหรับประชาชนใช้ในการจราจร จะต้องปรากฏว่าประชาชนใช้เป็นเส้นทางสัญจรไปมา(ฎีกาที่ 1377/2520) แต่ถ้าเป็นทางในสวนของเอกชนซึ่งไม่ปรากฏว่าคนอื่นๆ ก็เดินผ่านได้ ดังนี้ ไม่ใช่ทางสาธารณะ(ฎีกาที่ 291/2482) แม้เป็นทางสำหรับสาธารณชนใช้สัญจร แต่ก็ด้วยความเชื้อเชิญของเจ้าของที่เพื่อประโยชน์ค้าขาย จึงไม่เป็นทางสาธารณะ(ฎีกาที่ 510/2475)

               ฎีกาที่ 3606/2525 จำเลยเช่าห้องอยู่อาศัยในแฟลตที่เกิดเหตุ แฟลตจึงเป็นเคหสถานซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยของจำเลย และดาดฟ้าของแฟลตเป็นบริเวณของแฟลตซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยนั้นด้วย การที่จำเลยพกพาอาวุธปืนอยู่บนดาดฟ้าของแฟลตจึงเป็นการพกพาอาวุธปืนในบริเวณที่อยู่อาศัยของตน ไม่เป็นความผิดฐานพาอาวุธปืนไปในเมืองตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ.2490 (ที่แก้ไขแล้ว) มาตรา 8 ทวิ และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371

               ฎีกาที่ 7356/2546 จำเลยพาอาวุธปืนติดตัวไปที่ขนำนากุ้งไม่มีเลขที่ โดยจำเลยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว ทั้งไม่มีเหตุจำเป็นและเร่งด่วนตามสมควรแก่พฤติการณ์อันจะต้องพาอาวุธปืนติดตัวไป ฟ้องของโจทก์ดังกล่าวไม่ปรากฏเลยว่าจำเลยพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะ ทั้งไม่ได้ความว่าขนำนากุ้งดังกล่าวเป็นเมือง หมู่บ้าน หรือทางสาธารณะแต่อย่างใด เพียงการพาอาวุธติดตัวไปที่ขนำนากุ้งหาเป็นความผิดตามบท กฎหมายดังกล่าวข้างต้นไม่