ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

                    มาตรา 1308 ที่ดินแปลงใดเกิดที่งอกริมตลิ่ง ที่งอกย่อมเป็นทรัพย์สินของเจ้าของที่ดินแปลงนั้น

 

หมายเหตุ

                    ฎีกาที่ 924/2501 ที่งอกริมตลิ่ง คือที่งอกตามธรรมชาติ ไม่ใช่เป็นที่ดินซึ่งได้ถมขึ้นในที่สาธารณะสมบัติของแผ่นดิน

                    ฎีกาที่ 195/2523 ที่งอกริมตลิ่ง หมายถึง ที่ดินที่งอกไปจากตลิ่ง มิใช่งอกจากที่อื่นเข้ามาหาตลิ่ง แม้หนองน้ำจะตื้นเขินขึ้นมีระดับเสมอกับที่ดินโจทก์ที่ล้อมรอบหนองน้ำอยู่ ก็มิใช่ที่งอกริมตลิ่ง เพราะมิได้งอกออกจากตลิ่งที่ดินโจทก์

                    ฎีกาที่ 589/2554 ที่งอกริมตลิ่ง หมายถึง ที่ดินที่งอกไปจากตลิ่งตามธรรมชาติซึ่งเกิดจากการที่สายน้ำพัดพาดินจากที่อื่นมาทับถมกันริมตลิ่งจนเกิดที่งอกขึ้น มิใช่งอกจากที่อื่นเข้ามาหาตลิ่ง

                    ฎีกาที่ 448/2556 ที่ดินของโจทก์โฉนดเลขที่ 4132 ด้านทิศตะวันตกจดชายทะเล คำว่า ชายทะเล ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง เขตระหว่างแนวน้ำทะเลลงต่ำสุดกับแนวน้ำทะเลขึ้นสูงสุด ดังนั้น สภาพทางภูมิศาสตร์ของที่ชายทะเล ก็คือ ที่ชายตลิ่งนั่นเอง เมื่อที่ชายทะเลตื้นเขินจนน้ำทะเลท่วมไม่ถึง ที่ชายทะเลดังกล่าวอยู่ติดกับที่ดินแปลงใดก็ได้ชื่อว่าเป็นที่งอกของที่ดินแปลงนั้นปัญหาว่าที่งอกดังกล่าวจะตกเป็นส่วนควบของที่ดินแปลงนั้นโดยผลของกฎหมายตาม ป.พ.พ. มาตรา 1308 หรือไม่ ก็อยู่ที่ว่าการตื้นเขินของที่ชายทะเลนั้นเกิดขึ้นโดยธรรมชาติหรือไม่ หากเกิดขึ้นโดยธรรมชาติที่ชายทะเลดังกล่าวก็พ้นจากสภาพการเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินตาม ป.พ.พ. มาตรา 1304(2) หาจำต้องตราพระราชกฤษฎีกาเพิกถอนสภาพการเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินดังที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 วินิจฉัยไม่